Op 1 april verscheen de NZa Monitor Taakherschikking. Taakherschikking komt steeds prominenter in beeld als instrument voor het bereiken van de ‘juiste zorg op de juiste plek’, zegt Marian Kaljouw, voorzitter Raad van Bestuur van de Nederlandse Zorgautoriteit. Dat blijkt ook uit diverse onderzoeken.
Maar taakherschikking moet ook bijdragen aan het betaalbaar houden van de zorgkosten. Daarin ziet de NZa te weinig ontwikkelingen. De productiegerichte prikkel moet daarom uit het bekostigingssysteem worden gehaald, vindt de NZa. ‘Wanneer deze prikkel is weggehaald, en we ons richten op de uitkomsten, krijgt taakherschikking de kans om maximaal bij te dragen aan de betaalbaarheid. De drang om het omzetplafond te vullen, de angst voor inkomstenderving en het ‘spel’ van de inkomenspolitiek mag dit niet in de weg staan.’
Acties zijn nodig
Voor deze monitor zijn in 2018 vragenlijsten ingevuld door zorgaanbieders en zorgprofessionals. Daarnaast zijn interviews gehouden met meerdere partijen, waaronder zorgverzekeraars.
Volgens de NZa zijn de volgende acties nodig:
1. Zorgaanbieders moeten registratie op naam toestaan
30 % registreert nog niet onder eigen naam. Zolang de inzet onvoldoende transparant is, kunnen zorgverzekeraars en zorgaanbieders geen onderbouwde (contract)afspraken maken over taakherschikking.
2. Zorgaanbieders en zorgverzekeraars moeten taakherschikking inzetten als middel om de betaalbaarheid van zorg te verbeteren
Volgens zorgverzekeraars blijkt in de praktijk dat de inzet van taakherschikkers niet zorgt voor lagere kosten. Onderzoek bevestigt dit. Ook maakt men geen financiële business cases om de inzet te onderbouwen.
3. Taakherschikking moet een structureel onderdeel worden van zorginkoop
De NZa verwacht van zorgverzekeraars en zorgaanbieders dat zij tijdens de contractering afspraken maken over taakherschikking. De NZa zal daarop toezien via de jaarlijkse monitor.
4. Zorgaanbieders en zorgverzekeraars moeten organisatiebreed beleid maken voor taakherschikking
Het beleid en de cultuur binnen organisaties zijn essentieel voor de inzet van VS en PA. Men moet openstaan voor taakherschikking. Dit is nog niet overal het geval. Daarnaast ontbreekt het vaak aan organisatiebreed beleid. Hierbij helpt het delen van goede voorbeelden.
Essentieel is een multidisciplinaire benadering bij de raming van toekomstige capaciteit en instroom van artsen. De tijd van pionieren, wennen en aftasten moet nu voorbij zijn, aldus Marian Kaljouw.