Het Nivel onderzocht in opdracht van het ministerie van VWS de kansen en belemmeringen van taakherschikking.
In de huidige tijd van toenemende knelpunten op de arbeidsmarkt in de zorg en plotselinge veranderingen zoals de coronapandemie, is er behoefte aan een visie op taakherschikking in de gezondheidszorg. Daarbij is het belangrijk uit te gaan van flexibiliteit en aanpassingsvermogen om aan de veranderende zorgvraag te kunnen voldoen. Taakherschikking is hierbij geen doel op zich, maar een instrument dat op verschillende manieren en momenten kan worden ingezet en teruggedraaid. Dit blijkt uit onderzoek van het Nivel.
Taakherschikking kan verschillende doelen hebben, bijvoorbeeld het verbeteren van kwaliteit van zorg, het terugbrengen van kosten en het oplossen van personeelstekorten. Dit betekent dat het niet als een apart of opzichzelfstaand proces moet worden gezien. De effectiviteit van taakherschikking is zeer afhankelijk van de context en hoe het is ingebed in innovatie en organisatieverandering.
Op basis van de resultaten van het onderzoek, formuleerde het Nivel vier aangrijpingspunten voor het ontwikkelen van een visie op taakherschikking:
- Bezie taakherschikking vanuit de problemen op de werkvloer en houd rekening met de context. Pas dan kan taakherschikking als één van de mogelijke instrumenten worden ingezet om aan de veranderende zorgvraag en taakverdeling in de sector te voldoen.
- Houd bij taakherschikking rekening met de balans tussen specialisten en generalisten op beroeps-, organisatie- en sectorniveau.
- Inventariseer en monitor de verscheidenheid die er is aan vormen van taakherschikking. Dit kan bijvoorbeeld in de vorm van een landelijk lerend netwerk of een kennisplatform.
- Betrek bij taakherschikking naast professionals en bestuurders ook patiënten, cliënten en burgers, zodat de door hen ervaren effecten van taakherschikking kunnen worden meegenomen bij het verbeteren van de organisatie van de zorg.
Meer informatie over dit onderzoek is te vinden op de website van Nivel.